Γεννημένος πριν από 90 χρόνια στο μικρό χωριό Σάφολκ της Αγγλίας, ο Bernie Ecclestone είναι ο άνθρωπος που μετέτρεψε τη Φόρμουλα 1 στο παγκόσμιο φαινόμενο που είναι σήμερα, όχι μόνο που έγινε πολυ-δισεκατομμυριούχος, αλλά επίσης συσχετίζει το όνομά του με πολλές καλές και κακές στιγμές του. Μία από τις χειρότερες στιγμές που βίωσε ήταν το φθινόπωρο του 1970, όταν η Formula 1 πήρε έναν από τους φίλους του, τον Jochen Rindt.
Ο Αυστριακός οδηγός ήταν μόλις 28 ετών και διεκδίκησε τον πρώτο του τίτλο στη Φόρμουλα 1 όταν πέθανε. Ο Ecclestone, που ήταν επίσης ο διευθυντής του, ήταν από τους πρώτους που έφτασαν στο σημείο του ατυχήματος στη Monza. Ο Rindt έγινε ένας από τους πρώτους 20 οδηγούς της Formula 1 που πέθανε στις θανατηφόρες δεκαετίες του 1960 και του 1970. Έχοντας κάνει ένα φοβερό σερί πέντε παιχνιδιών, οδήγησε το πρωτάθλημα με 20 πόντους το σαββατοκύριακο πριν από τον μοιραίο αγώνα και με εννέα πόντους, μια νίκη στα υπόλοιπα τέσσερα παιχνίδια, θα εξασφάλιζε τον παγκόσμιο τίτλο.
Παρά τις αμφιβολίες σχετικά με το συντονισμό του αυτοκινήτου του – η ομάδα του Lotus είχε αποφασίσει να αφαιρέσει το πίσω αεροτομή για να αυξήσει την τελική ταχύτητα στις ευθείες λωρίδες όπου τα αυτοκίνητα της Ferrari ήταν μπροστά – ο Rindt συμμετείχε στις δωρεάν δοκιμές του Grand Prix. Καθώς πλησίασε τη διάσημη στροφή της Monza Parabolica με ταχύτητα μεγαλύτερη από 300 km / h, έχασε τον έλεγχο του Lotus 72C και κατέληξε στα εμπόδια. Ο θάνατός του ήταν στιγμιαίος.
Για την Ecclestone ήταν μια απώλεια ενός μοναδικού αδελφικού δεσμού που δημιουργήθηκε από την πρώτη τους συνάντηση στο Νοτιοαφρικανικό Grand Prix πέντε χρόνια νωρίτερα. Ο Rindt αυτοχρηματοδότησε τη μετάβασή του στην ελίτ των μηχανοκίνητων αγώνων το 1964 όταν μετακόμισε στην Αγγλία από την Αυστρία για να αγοράσει ένα Brabham Formula 2. Ακριβώς στον δεύτερο αγώνα του στο Crystal Palace, νίκησε τον θρυλικό Graham Hill, οδηγώντας το αυτοκίνητό του για στροφή με ένα στυλ που εξέπληξε πολλούς αθλητές συγγραφείς της εποχής.
Ο Rindt απολάμβανε κάθε αγώνα και ανέλαβε κινδύνους, με πολλούς να παρομοιάζει την οδήγησή του με υψηλές ταχύτητες με το παιχνίδι σε καζίνο. Κάθε αγώνας τράβηξε τα μάτια του και σύντομα κέρδισε την προσοχή των ομάδων της Formula 1, υπογράφοντας το 1965 ένα τριετές συμβόλαιο με τον Cooper. Το 1968 μετακόμισε στο Μπράμπχαμ, αλλά ακόμη και εκεί δεν βρήκε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να διεκδικήσει τον τίτλο και το 1969 ανταποκρίθηκε θετικά στην πρόταση του Κόλιν Τσάπμαν, του εξαιρετικά ανταγωνιστικού και αλαζονικού, όπως τόνισε, επικεφαλής του Λωτού. Ο Chapman έψαχνε έναν οδηγό για να αντικαταστήσει τον Jim Clark και ο Rindt δέχτηκε. Ήταν η αρχή μιας θυελλώδους σχέσης με τον θρυλικό ιδιοκτήτη της βρετανικής ομάδας.
Το αυτοκίνητο Lotus ήταν αναξιόπιστο, δύσκολο να οδηγηθεί και όχι πολύ σταθερό σε υψηλές ταχύτητες. Οι διαμάχες του με τον Τσάπμαν μειώθηκαν στην ιστορία, αλλά ο Ριντ δεν το έβαλε. Η αυτοπεποίθησή του, το μοναδικό στιλ οδήγησης και ο γάμος του με το φινλανδικό μοντέλο, η Νίνα Λίνκολν, με την οποία είχε μια κόρη, τον είχε κάνει αστέρι αγώνων … Και τελικά η πρώτη του νίκη στη Φόρμουλα 1 δεν άργησε να έρθει. . Το σκόραρε στο Grand Prix των ΗΠΑ και ήταν το μόνο του για το πρωτάθλημα του 1969.
Ο Rindt ξεκίνησε τη σεζόν του 1970 με μοναδικό στόχο να κερδίσει το πρωτάθλημα. Μετά από μια θριαμβευτική νίκη στο Μονακό, όπου ξεπέρασε τον Τζακ Μπράμπαμ στον τελευταίο γύρο του τελευταίου γύρου, ο Ριντ σημείωσε διαδοχικές νίκες στο Ολλανδικό, Γαλλικό, Βρετανικό και Γερμανικό Γκραν Πρι. Ήταν στην κορυφή της κατάταξης των οδηγών με 45 πόντους και ο πλησιέστερος αντίπαλός του ήταν 20 πόντους πίσω. Ακολούθησε ο θανατηφόρος αγώνας στην πίστα της Μόντσα, όπου έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της ελεύθερης άσκησης στις 5 Σεπτεμβρίου και ο Lotus αποχώρησε από τον αγώνα που κανονικά πραγματοποιήθηκε με τον νικητή Clay Regazzoni.
Με το θάνατο του Rindt να είναι ακόμα φρέσκο στη συλλογική μνήμη, η Formula 1 έχει τρέξει τους τρεις τελευταίους αγώνες ημερολογίου στη Βόρεια Αμερική ως συνήθως. Ο τρόπος με τον οποίο το άθλημα χειρίζεται τις τραγωδίες είναι μέρος της θλιβερής γοητείας των θαυμαστών του, παραδέχεται ο Ecclestone. «Είναι σαν τον άντρα που περπατά σε ένα σχοινί 20 μέτρα πάνω από το έδαφος, αν θέλετε. Τον βλέπεις γιατί μπορεί να πέσει. Ελπίζεις να μην το κάνει, αλλά αν το κάνει, θέλεις να είσαι εκεί».
Στον Καναδά, ο Jacky Ickx κέρδισε με τη Ferrari. Αυτό σήμαινε ότι ο Βέλγος θα μπορούσε να ξεπεράσει τον Rindt στην κατάταξη εάν κέρδισε τα άλλα δύο Grand Prix. Ο Ickx θα κέρδιζε τον τελευταίο αγώνα στο Μεξικό. Αλλά στο προτελευταίο Watkins Glen Grand Prix στις ΗΠΑ δεν κατάφερε να τερματίσει πάνω από την τέταρτη θέση, καθώς ο Emerson Fittipaldi πήρε την πρώτη του καρώ σημαία αντικαθιστώντας τον αήττητο Rindt στο Lotus.
Αυτό σήμαινε ότι ο Rindt στέφθηκε πρωταθλητής μετά τον θάνατο, με τη συναισθηματικά φορτισμένη Jackie Stewart να παραδώσει το τρόπαιο στη σύζυγό του Νίνα σε μια ειδική τελετή στις 18 Νοεμβρίου 1970. Ο Σκωτσέζος ήταν επίσης αυτός που είχε ανακοινώσει στη Νίνα τον θάνατο του συζύγου της Το pit lane της Monza.